TPS in Breast, Ovarian & Prostate Cancer

بیومارکر معمول در بررسی سرطان سینه، CA 15-3 مرتبط با حجم و توده سلول توموری می‌باشد اما بدلیل محدودیت هایی چون عدم قابلیت تشخیص در سرم بیماران در مراحل اولیه( Early stage ) ، عدم تظاهر در سرم بیماران با عود مجدد و حساسیت نسبتاً پایین تست تشخیصی قابل اطمینانی، به تنهایی نیست.

بر روی سیتوکراتین 18، یک شاخص آنتی ژنیک اختصاصی بنام TPS قرار دارد که از قطعات محلول به شمار می رود که با تکثیر سلولی همراه بوده و علیه آن آنتی بادی های مونوکلونال تولید می‌گردد. شاخص آنتی ژنیک TPS یک مارکر بسیار ارزشمند در پیش آگهی، تشخیص و بررسی پاسخ به درمان می‌باشد و تستی حساس بوده بطوریکه اندازه گیری سطوح سرمی آن پیش از درمان بهترین نتایج پیش آگهی دهنده را در اختیار قرار می دهد.

حساسیت 96% در تشخیص بیماری
بررسی همزمان تومور از لحاظ فعالیت و حجم توده
بیان کننده وضعیت بیمار از مراحل اولیه بیماری
افزایش همزمان CA 15-3 و TPS در بیماران با وضعیت کنترل شده یا بهبود یافته حاکی از پیشرفت و گسترش بیماری یا بازگشت
روش انجام آزمایش الایزا ساندویچ
حد سنجش 10 U/L
محدوده خوانش 10-1200 U/L
نمونه مورد نیاز سرم 50µ/L
CV 4%

in Ovarian Cancer

CA-125 یک بیو مارکر تایید شده برای مانیتورینگ پیشرفت سرطان تخمدان و برای بررسی پاسخ به درمان است اما با توجه به اینکه در مراحل اولیه بیماری قدرت تشخیصی محدود و پائینی دارد تست تشخیصی قابل اطمینانی، به تنهایی نیست. لذا نیاز به مارکرهای دیگری همچون TPA و TPS می باشد تا در کنار بیومارکر CA-125 قدرت تشخیص را حتی در مراحل اولیه بیماری (early stage ) بالا ببرند. افزایش سطح سرمی TPS در مایع رویی کشت سلول با افزایش تعداد سلول ها و میزان سنتز DNA مرتبط است؛ در نتیجه یک مارکر اختصاصی برای نشان دادن تکثیر سلولی است و در تشخیص و مانیتورینگ تومورهای اپیتلیالی در افراد بالغ و تشخیص زودهنگام و اولیه تومور بسیار سودمند است.

ترکیب CA 125 و TPS مارکر بسیار قوی تأیید درمان و بررسی بقاء در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان
مانیتورینگ ارزیابی فعالیت سلول‌های سرطانی تخمدان
روش انجام آزمایش الایزا
حد سنجش 10 U/L
محدوده خوانش 10-1200 U/L
نمونه مورد نیاز سرم 50µ/L
CV 4%

in Prostate Cancer

PSA پروتئينی است كه توسط بافت پروستات ساخته مي شود و مقدار آن در بيماری‌های پروستات مثل التهاب‌ها و بزرگی خوش‌خيم پروستات و سرطان پروستات افزايش می يابد. بر روی سیتوکراتین 18، یک شاخص آنتی ژنیک اختصاصی بنام TPS قرار دارد که از قطعات محلول به شمار می رود که با تکثیر سلولی همراه بوده و علیه آن آنتی بادی های مونوکلونال تولید می‌گردد. شاخص آنتی ژنیک TPS یک مارکر بسیار ارزشمند در پیش آگهی، تشخیص و بررسی پاسخ به درمان می‌باشد؛ بنابراین یک مارکر اختصاصی برای نشان دادن تکثیر سلولی است و در تشخیص و مانیتورینگ تومورهای اپیتلیالی پروستات بسیار سودمند است.