سفلیس (syphilis) یک بیماری عفونی است که توسط باکتری تریپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می شود. سفلیس یک بیماری مقاربتی است که از راه تماس جنسی منتقل می شود. اگر درمان بیماری سفلیس به تأخیر بافتد، پیامدهای بسیار بدی برای سلامت بدن خواهد داشت.
انتقال بیماری
باکتری تریپونما پالیدوم از راه تماس جنسی یا دهانی با فرد آلوده منتقل می شود. فرد آلوده دارای زخم هایی اطراف اندام جنسی یا دهان خواهد بود. همچنین مادر باردار دچار بیمار سفلیس می تواند، باکتری را به جنین خود منتقل کند. بر اساس میزان پیشروی بیماری در فرد آلوده شده، بیماری سفلیس به 4 گام تقسیم می شود. سفلیس نخستین (primary syphilis) باعث ایجاد یک یا چند زخم در محل ورود باکتری می شود. این زخم ها معمولاً گرد و بی درد هستند. سفلیس دومین (secondary syphilis) دارای پوست سرخ، گره های لنفی متورم و تب است. نشانه های سفلیس نخستین و دومین خفیف هستند و ممکن است چندان جلب توجه نکند. سفلیس پنهان (Latent syphilis) هیچ نشانه ای نخواهد داشت. سفلیس سومین (tertiary syphilis) مشکلات بالینی حادی ایجاد می کند و پزشک می تواند با چند آزمایش، آن را تشخیص دهد. گام آخر سفلیس می تواند قلب، مغز و دیگر اندام های بدن را درگیر کند.
اگر سفلیس درمان نشود می تواند به مغز و دستگاه عصبی (سفلیس عصبی) یا چشمان (سفلیس چشمی) آسیب برساند. البته چنین حالاتی می تواند در هر یک از 4 گام گفته شده رخ دهد. از نشانه های سفلیس عصبی می توان به سردرد شدید، به هم خوردگی هماهنگی ماهیچه ها، معلولیت، بی حسی و مشکلات ذهنی اشاره کرد.
پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از سفلیس، نداشتن رابطه جنسی با بیماران مبتلا به سفلیس است. فراموش نکنید که باکتری تریپونما پالیدوم حتی از راه تماس پوست با محل زخم فرد آلوده هم می تواند منتقل شود. بنابراین استفاده از کاندوم هم تضمینی برای پیشگیری از آلودگی به این باکتری نیست.
همچنین مادران باردار و بیماران ایدز هم می بایست برای باکتری تریپونما پالیدوم آزمایش بشوند. سفلیس مادران باردار می تواند سبب آلودگی جنین به این باکتری و کاهش وزن او شود. همچنین سفلیس می تواند سبب زایمان زودرس یا مرده زایی شود.
تشخیص
برای تشخیص ابتلا به سفلیس تست های متعددی وجود دارند که در بسیاری از این تست ها آنتی بادی های ساخته شده در بدن بر علیه باکتری تریپونما پالیدوم جستجو می شوند. با توجه به این که کشت این باکتری بسیار مشکل و کار با آن خطرناک می باشد برای غربالگری افراد به جای خود باکتری تریپونما از مولکول هایی که دارای آنتی ژن مشابه (مثل کاردیولیپین) هستند استفاده می نمایند. این تست ها مانند VDRL (Venereal Disease Research Laboratory) و RPR (Rapid Plasma Reagin) ممکن است به دلیل واکنش متقاطع در افرادی که عملاً به تریپونما مبتلا نیستند به صورت کاذب مثبت گردد. به همین دلیل برای بررسی موارد مثبت و تأیید آن ها پس از تست های VDRL و RPR از یک تست تأییدی که دارای اختصاصیت بسیار بالا می باشد استفاده می گردد.
در آزمایشگاه میلاد اصفهان با استفاده از روش مرجع (Gold Standard) سازمان بهداشت جهانی و بهترین کیت های اروپایی دارای تأییدیه CE/IVD و تأییدیه آزمایشگاه مرجع سلامت و با به روزترین روش تشخیصی (روش Immunofluorescence assay) آزمایش تأییدی سفلیس زیر نظر متخصص ایمنولوژیست (دانشیار دانشگاه) انجام می پذیرد.
تصویر میکروسکوپ فلورسنس از باکتری تریپونما پالیدوم.
برگرفته از وب سایت مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های امریکا به نشانی:
بدون دیدگاه