مقدمه
ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr Virus – EBV) که بهعنوان هرپس ویروس انسانی نوع ۴ نیز شناخته میشود،
یک گاما هرپس ویروس است که تنها در انسانها وجود دارد. این ویروس یکی از شایعترین عوامل ایجاد مونونوکلئوز
عفونی و برخی از انواع سرطانها مانند لنفوم بورکیت و سرطان نازوفارنکس است. آزمایشهای سرولوژی EBV به
پزشکان کمک میکند تا بتوانند بین عفونت حاد، عفونت مزمن و سابقه عفونت در گذشته تمایز قائل شوند.
آزمایش آنتیژن اولیه (EA – Early Antigen)
آنتیژن اولیه (EA) یک نشانگر مهم برای تشخیص عفونت فعال EBV است. آنتیبادی Anti-EA IgG در مراحل حاد
بیماری ظاهر میشود و معمولاً پس از ۳ تا ۶ ماه به سطح غیرقابل تشخیص کاهش مییابد. با این حال، در برخی از
افراد سالم (حدود ۲۰٪)، آنتیبادی EA ممکن است برای سالها باقی بماند.
کاربردهای آزمایش EA Antigen
تشخیص عفونت حاد EBV
افتراق بین عفونت حاد و مزمن
ارزیابی بیماران مشکوک به مونونوکلئوز عفونی
پایش بیماریهای مرتبط با EBV مانند لنفوم بورکیت و سرطان نازوفارنکس
کمک به مدیریت درمان و پایش روند بهبودی بیمار
تفسیر نتایج آزمایش EA Antigen
عفونت اولیه (جدید یا اخیر): وجود آنتیبادی Anti-VCA IgM و نبود آنتیبادی EBNA.
عفونت فعال یا مزمن: سطوح بالای Anti-EA IgG میتواند نشاندهنده عفونت فعال باشد.
عفونت گذشته: حضور آنتیبادیهای Anti-VCA IgG و EBNA نشاندهنده عفونت گذشته است.
انواع دیگر آزمایشهای مرتبط با EBV
آنتیژن کپسیدی ویروس(VCA): Anti-VCA IgM و Anti-VCA IgG بهترتیب در مراحل اولیه و حاد
بیماری ظاهر میشوند.
آنتیژن هستهای :EBV (EBNA) آنتیبادی EBNA در مرحله حاد عفونت وجود ندارد و معمولاً ۲ تا ۴
ماه پس از شروع علائم ظاهر میشود.
تست: Monospot بهدلیل حساسیت و ویژگی پایین، برای استفاده عمومی توصیه نمیشود.
مزایای انجام آزمایش EA Antigen در آزمایشگاه میلاد
استفاده از تجهیزات پیشرفته و کیتهای استاندارد بینالمللی
دقت و حساسیت بالا در نتایج آزمایش
تفسیر نتایج توسط کادر مجرب و متخصص
ارائه نتایج در کوتاهترین زمان ممکن
نمونه مورد نیاز
نمونه خون وریدی
زمان پاسخدهی
حداکثر ۴۸ ساعت
- Cohen JI. Epstein-Barr virus infection. N Engl J Med. 2000;343(7):481-492.
- Dunmire SK, Hogquist KA, Balfour HH. Infectious Mononucleosis. Curr Top Microbiol
Immunol. 2015;390:211-240. - Odumade OA, Hogquist KA, Balfour HH. Progress and problems in understanding and
managing primary Epstein-Barr virus infections. Clin Microbiol Rev. 2011;24(1):193-
209
بدون دیدگاه