تشخیص آزمایشگاهی سندروم‌های پارانئوپلاستیک-نورولوژیک (PNS)

سندروم‌های پارانئوپلاستیک-نورولوژیک (PNS) گروهی از اختلالات عصبی هستند که به‌طور ثانویه در اثر واکنش سیستم ایمنی بدن به آنتی‌ژن‌های توموری ایجاد می‌شوند. این سندروم‌ها می‌توانند قبل از تشخیص تومور یا حتی بدون علائم آشکار تومور ظاهر شوند. تشخیص زودهنگام و دقیق این سندروم‌ها نقش کلیدی در بهبود پیش‌آگهی بیمار و مدیریت بهتر درمان دارد.

اهمیت و ضرورت انجام تست:

تشخیص زودهنگام تومورهای مرتبط.
پیشگیری از پیشرفت اختلالات عصبی.
کمک به انتخاب روش درمانی مناسب.
بهبود کیفیت زندگی بیماران.

مدت زمان جوابدهی:

نتایج اولیه معمولاً طی ۷-۱۰ روز کاری آماده و به پزشک معالج گزارش می‌شوند.

روش‌های تشخیصی:

ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IIFA): استفاده از برش‌های بافت عصبی برای تشخیص اتوآنتی‌بادی‌ها.
تکنیک موزاییک ایمونوفلورسانس (IMBT): شناسایی همزمان اتوآنتی‌بادی‌ها بر روی یک اسلاید.

ارزش تشخیصی و تفسیر نتایج:

تشخیص سریع و دقیق سندروم‌های نوروایمونولوژیک.
شناسایی زودهنگام تومورهای زمینه‌ای.
تمایز بین علل نوروایمونولوژیک و سایر علل بیماری‌های عصبی.
ارائه راهکارهای درمانی هدفمند بر اساس نتایج آزمایش.

به اشتراک بگزارید
نوشته های اخیر

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تلفن همراه *