تومورمارکر ها موادی هستند که در مایعات بدن مثل خون، ادرار، سرم و بافت‌های بدن وجود دارند و در افراد مبتلا به سرطان در بافت‌های مختلف افزایش می‌یابند. اکثر تومورمارکرها پروتئین هستند که یا در پاسخ به تغییرات در شرایط سرطانی افزایش می‌یابند و یا توسط خود سلول‌های سرطانی ساخته می‌شوند. اما اکثر تومورمارکرها جزو ترکیبات طبیعی سلول‌های نرمال هستند که در شرایط طبیعی در حد کمی از سلول وجود دارند و در اثر ایجاد سرطان دچار افزایش بیان شده و میزان آنها در خون و مایعات بدن و یا در بافت‌ها بالا می‌رود .
پیشگیری از سرطان کولورکتال(M2-pk)
سرطان روده بزرگ یکی از شایعترین سرطان‌ها و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان است.
این بیماری هم قابل پیشگیری و هم قابل درمان است، به شرط آنکه شما با اقدامات پیشگیرانه و تشخیص زودرس از این فرصت استفاده نمایید.
آیا شما در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستید؟
عوامل مؤثر در بروز سرطان روده بزرگ عبارتند از :
- افزایش سن، بعنوان مهمترین عامل خطر ابتلا .
- ابتلا به پولیپ و التهاب مزمن روده بزرگ .
- سابقه فامیلی
- مصرف رژیم غذایی پرچرب، خصوصاً چربی حیوانی
- کم تحرکی فردی، چاقی و مصرف دخانیات
SchoBo.M2-pkQuick یک تست آنزیمی سریع و مطمئن جهت تشخیص آنزیم M2-PK (M2 pyruvate Kinase) است.
– توصیه می‌شود در موارد زیر، تست مورد استفاده قرار گیرد :
بعد از چهل‌سالگی سالیانه یک بار
– مزیت‌های آزمایش M2-PK
بالا بودن میزان حساسیت و اختصاصی بودن تست (دقت تست)
عدم نتایج مثبت کاذب به علت وجود هموروئید و یا دیگر دلایل خونریزی گوارشی
توانایی تشخیص پولیپ‌ها و تومورهای بدون خونریزی روده
عدم نیاز به رژیم غذایی خاص قبل از انجام تست
تعیین نتیجه تست در مدت یک ساعت
NMP-22 در تشخیص و پیشگیری کانسرهای مثانه
سرطان مثانه نهمین سرطان شایع در دنیا و سیزدهمین عامل مرگ ناشی از سرطان است. وقوع سرطان مثانه در مردان 3 برابر زنان است. در حال حاضر تشخیص و ارزیابی سرطان مثانه با سیستوسکوپی و بررسی سیتولوژی ادرار انجام می‌شود. امروزه روش‌هایی بر پایه تشخیص آنتی‌ژن‌های محلول که از تومور به داخل ادرار ریزش می‌یابند، در دسترس هستند که NMP-22 یکی از موارد است. افزایش معنی دار غلظت NMP در روند انتقال سلول نئوپلاستیک به سلول کانری و پیشرفت کارسینوما های سینه، کولون و مثانه دیده می‌شود NMP های محلول موجود در ادرار که بر اثر تومور مثانه ایجاد می‌شود را می‌توان با استفاده از آنتی‌بادی اختصاصی علیه اپی‌توپ ویژه NMP شناسایی نمود. اختصاصیت NMP-22 برای TCC درجه 1 معادل 52% است که در مقایسه با اختصاصیت سیتولوژی ادرار (17%) قابلیت بهتری دارد و لذا می تواند برای تشخیص درجه پایین TCCبسیار مؤثر باشد. اختصاصیت هر دو روش NMP-22 و سیتولوژی ادرار در تومورهای درجه بالا عالی است لذا هر دو این تست‌ها در این موارد کاربردی هستند.
BTAstat Test براساس آنتی‌بادی‌های مونو کلونال ادرار
آزمایش BTAstat Test ، یک آزمایش سریع ایمونوکروماتوگرافی است که با تشخیص آنتی‌ژن hCFHrp ادرار، به بررسی احتمال وجود تومورهای مثانه می‌پردازد و نتایج را بصورت کیفی بیان می‌کند.
از ترکیب این تست با شواهد سیتولوژیکی، می‌توان از انجام آزمایشات تهاجمی آندوسکوپیک مانند سیتوسکوپی صرف‌نظر کرد و تنها با روش‌های آسان‌تر به بیماران و سیستم سلامت جامعه کمک کرد.همچنین در مقابله با نتایج سیتولوژی، آزمایش BTAstat ، حساسیت بیشتری داشته که در تشخیص زودهنگام سرطان مثانه می‌تواند راهگشا باشد. انجام این تست، سریع، آسان و مقرون به صرفه بوده و به دلیل شناسایی آنتی‌ژن‌های سلول‌های سرطانی در ادرار در مقایسه با سیتولوژی (که در آن سلول‌های سرطانی بررسی می‌شود)، می‌توان با تشخیص سریع‌تر به بررسی تومورهای پنهان و غیر قابل رویت در بافت مثانه پرداخت.
کارکرد تومورمارکرها در تشخیص و پایش کانسر (سرطان) ریه
کانسر ریه شایعترین بدخیمی نئوپلاسمی در جهان است. تومورهای اولیه ریه را می‌توان با تکیه بر شواهد، از نظر بافت‌شناسی به چهار دسته کارسینوم سلول سنگفرشی، آدنوکارسینوم، کارسینوم سلول بزرگ و کانسر سلول کوچک ریه (SCLC) تقسیم بندی کرد که سه گروه اول تحت عنوان کارسینوم سلول غیرکوچک ریه (NSCLC) شناخته می‌شوند و %80 موارد بیماران مبتلا به کانسر ریه را شامل می شوند. SCLCاز لحاظ بالینی و زیستی باNSCLC تفاوت دارد. با این وجود هم در NSCLC و هم در SCLC گروه‌های ناهمگنی با هم‌پوشانی بافت‌شناسی با دیگر گروه‌های اصلی وجود دارند.
دهه های متمادی است که جراحی رادیکال (Radical Surgery) درمان استاندارد این بیماری به حساب می آید و Stage مرحله تومور در زمان تشخیص مهمترین فاکتور پروگنوز به منظور پیش بینی بقای بیمار است. متاسفانه اغلب بیماران مبتلا بهNSCLC در مرحله نهایی تشخیص داده می شوند که این امر موجب می شود میزان بالای مورتالیتی را در این بیماران شاهد باشیم. استراتژی های درمانی مختلف شامل ترکیبی از شیمی درمانی و رادیولوژی در بیماران با بیماری پیشرفته و پس از عمل جراحی اتخاذ گردیده است ولی همچنان در نسبت زیادی از بیماران، پیشرفت بیماری در کوتاه مدت اتفاق می افتد و بقای پنج ساله این بیماران تقریباً 15 درصد است.
متد طلایی جهت ارزیابی اثربخشی درمان شامل آزمون های فیزیکی، تصویربرداری و بررسی اندازه تومور است. این روش ها جهت، ارزیابی پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به کانسر ریه که تحت عمل جراحی قرار می گیرند مناسب نیست، چرا که این افراد پس از عمل توده قابل اندازه گیری ندارند. در این موارد می توان تومور مارکرهای بیولوژیک سرمی را به عنوان سیستم پشتیبان جهت ارزیابی به کار برد. انولاز اختصاصی نورون (NSE)، آنتی ژن کربوهیدراتی 125 (CA125) و آنتی ژن کارسینومای سلول سنگفرشی (SCC) مارکرهایی هستند که به عنوان تومورمارکر کانسرهای ریه بیشترین کاربرد را دارند. بررسی CYFRA 21-1 ، CEA و TPA و برخی از مارکرهای دیگر نیز می تواند حاوی اطلاعات ارزشمند باشد.
CA125، یک گلیکو پروتئین موسینی است که در تشخیص و پیگیری بیماران مبتلا به کانسر تخمدان کاربرد دارد. ارتباط معنا داری بین CA125 و نتایج NSCLC گزارش شده است. مارکرSCC ابتدا از بافت کارسینوم سلول سنگفرشی و از دهانه رحم به دست آمده و اثبات شده است که مارکر خوبی برای کارسینومای سلول سنگفرشی است.
انولاز یک آنزیم سیتوپلاسمی مسیر گلیکولیز است که در همه سلول‌های انسانی وجود دارد. انولاز اختصاصی نورون (NSE) ابتدا از سلول‌های سیستم اعصاب مرکزی استخراج گردید ولی بعدها مشخص شد که در همه سلول‌های نورواندوکرین محیطی و مرکزی تحت عنوان سلول‌های برداشت پیش‌ساز آمین و دکربوکیلاسیون ( APUD) یافت می‌شود. و در نئوپلاسم های مربوطه به سلول های APUD و APUDoma یافت می‌شود که کانسر سلول کوچک ریه را نیز شامل می‌گردد.
به دلیل فقدان اختصاصیت ارگانی و توموری نمی‌توان تومورمارکر ها را در غربالگری کانسر ریه در بیماران فاقد علامت و یا بیماران با خطر بالای بدخیمی به کار برد. در کل می توان عنوان کرد که با وجود همه این محدودیت‌ها بررسی تومورمارکرها در زمان تشخیص اولیه از جنبه‌های زیر اهمیت دارد:
• آنتی‌ژن‌های همراه تومور در زمان تشخیص اولیه بیان می‌شوند و به احتمال زیاد مهمترین مارکر جهت پیگیری و پایش بیمار به حساب می‌آیند.
• CYFRA 21-1 و CEA و CA125 فاکتورهای پروگنوزی مستقل با اهمیت زیاد NSCLC هستند و NSE در SCLC اهمیت دارد.
• سرعت و شدت کاهش بیان فاکتور‌ها پس از جراحی نسبت به میزان قبل از جراحی اطلاعات مفیدی در زمینه حجم تومور باقیمانده و اثربخشی درمان ارائه می‌دهد.
چنانچه غلظت تومورمارکر به آهستگی کاهش یابد و به میزان طبیعی نرسد می‌تواند نشان‌دهنده جراحی درمانی ناموفق و باقیمانده توموری باشد. در طول پایش، افزایش غلظت تومورمارکر می‌تواند اولین علامت عود مجدد بیماری باشد. این چنین موارد افزایشی ممکن است 12 ماه قبل از تشخیص پیشروی بیماری با تصویربرداری یا علائم بالینی باشد.
کیفیت محصول
دارای تاییدیه FDA
دارای تاییدیه CE
این تست نباید در افراد دارای عفونت ادراری یا در کسانی که BCG دریافت کرده‌اند انجام شود. در مواردی که آزمایش BTA مثبت بوده اما نتایج سیستوسکپی جواب منفی نشان می‌دهند، سیتولوژی ادراری بایستی انجام شود. در صورتی که نتایج سیتولوژی هم مثبت باشند، به آزمایشات تکمیلی دیگری نیاز خواهد بود. اما اگر نتایج سیتولوژی منفی باشد بایستی روند درمان را تا سیستوسکپی بعدی به تعویق انداخت.
بدون دیدگاه